Gisteren liep ik weer met een coachee door de prachtige natuur, dichtbij de Tankenberg, iets buiten Oldenzaal. We treffen elkaar op een P-plek wat deze tijd gelukkig steeds meer mijn werkplek is geworden voor een wandelcoaching. De zon schijnt, rugzak op met koffie en de voorbereidende rapportage van mijn coachee. Ter voorbereiding heb ik een route bedacht met onderweg een bankje waar we middels een werkvorm en koffie stil kunnen staan (zitten) bij haar thema.
Steeds weer merk ik hoe goed het werkt om buiten, wandelend gesprekken te voeren over iemands doelen, gedachtes, gevoelens en gedrag als persoon en als professional. Beweging geeft beweging en de natuur geeft meer dan voldoende metaforen om mee te werken als coach. We kunnen zoveel leren van de natuur. In de maand waarin we normaal al veel binnen zitten en nu met corona helemaal en veel digitaal moeten werken is de natuur helemaal een welkome verademing, het geeft energie en ontspanning. Je kunt je even onttrekken aan “thuis”, de pc, je werk en alles even vanuit ander perspectief zien. Het voelt toch anders als het zonnetje waterig schijnt en je al lopend de geluiden van een specht in de verte hoort, de eerste sneeuwklokjes ziet verschijnen en je hier in stilte over kan mijmeren en genieten. Je kunt afstand nemen, reflecteren en genieten van het groen, de zuurstof en de stilte. Ik gun het iedereen om zeer regelmatig echt de natuur in te gaan, ik hoor zelf van mijn coachees hoe het hen helpt en energie geeft en merk zelf ook telkens weer hoe heerlijk het is.
Binnenkort neem ik voor het eerst gezinshuisouders mee voor hun een eerste coachwandeling en zullen we al wandelend hun verhaal, leervragen en thema’s de revue laten passeren. Ik hoop op een zonnetje en neem de rugzak met koffie mee, heb er nu al zin aan.
Heidi Rikkerink
Gezinshuiscoach