Het wordt inmiddels weer iets rustiger rondom het Coronavirus. En dat merken we allemaal in de versoepelingen die er zijn gekomen. De basisscholen zijn weer open, waardoor deze kinderen weer volledige dagen naar school kunnen en er voor hen weer een ritme met school is.  De kinderen die naar het voorgezet of middelbaar onderwijs gaan, hebben nog maar weinig lessen en het is voor deze gezinshuisouders elke keer weer zoeken naar een juiste balans.

Balans in weer een nieuw ritme, balans in het vinden van eigen tijd en ruimte. Balans in de wijze waarop kinderen weer hun ouders kunnen ontmoeten. En hierin merk ik ook de spanning. Want ieder kind komt uit een eigen systeem en iedere ouder gaat weer anders om met maatregelen rondom het Coronavirus. Gezinshuisouders weten als geen ander dat de band tussen ouder en kind van belang is, maar hebben ook te maken met veiligheid voor henzelf, de andere kinderen in huis. En op welke manier zorg je voor gezondheid binnen je eigen gezinshuis. Het zijn ingewikkelde dilemma’s, die ondanks de versoepeling blijven bestaan.

Van gezinshuisouders hoorde ik verschillende geluiden. Bij sommigen gaf de “lockdown” een bepaalde rust.  Het gezinshuis keerde zich naar binnen, en met elkaar vonden ze een nieuwe structuur. Geen extra prikkels, het was overzichtelijk en daarmee ook voorspelbaar. Het “van alles moeten” viel weg, en er ontstond een periode van ‘ont-moeten’ binnen het gezinshuis.  Met ouders werd gebeld, op allerlei verschillende manieren. En dit was voor die periode voor sommige kinderen  goed. Bij andere gezinshuizen gaf de Coronatijd  druk, spanning en ook angst. Het fysieke contact met ouders werd erg gemist, ook omdat er geen eindtijd bekend was.  Bij deze gezinnen ontstond meer druk van binnenuit, wat ook weer voor meer spanning en onzekerheid zorgde. Ook Zorgbelang Frieslân heeft dit gezien en heeft in een adviesrapport aandacht gevraagd  voor veilige ontmoetingsplekken voor ouders en kinderen.

Deze ontmoetingsplekken zijn er. Dat zijn de Worteltuinen. (www.stichtingwortel.nl) In de Worteltuinen is genoeg ruimte voor ouders, (of andere belangrijke volwassenen) en kinderen om elkaar te ontmoeten in een natuurlijke omgeving. Omdat er ook geen andere gezinnen zijn, kan het ook binnen de regels van het RIVM, zodat de veilige afstand bewaard blijft.

In een Worteltuin is alle rust en alle ruimte om elkaar te zien, te spreken en met elkaar te ontdekken. Het geeft kansen om zo weer nieuwe ervaringen met elkaar op te doen, zodat de band tussen ouders en kinderen versterkt wordt.  Door heel Nederland zijn Worteltuinen in ontwikkeling. Graag zou Stichting Wortel nog meer tuinen willen hebben, om zo de ontmoetingen tussen ouder en kind te bevorderen.

Nog een paar weken en dan starten de vakanties weer. En ook dan breekt weer een nieuwe periode van balans zoeken aan. Ik wens iedereen een hele goede vakantie, waarin hopelijk ook voldoende ruimte komt om zelf op te laden en te ont-moeten.

Hartelijke groet, Wijnanda Bergsma
Gezinshuiscoach