Ik weet nog wel dat tijdens mijn opleiding, inmiddels al een lange tijd geleden, er gesproken werd van continue leren. Doel was een beroepsvereniging op te zetten en een registratie waarmee je kon aantonen dat je in ontwikkeling zou blijven. Hiermee zou ons vak ook beter op de kaart gezet worden. Ik vond dit destijds maar onzin. “ik had immers toch niet voor niets mijn diploma!” Inmiddels ben ik ook wat ouder geworden en ben ik hier van terug gekomen. Ontwikkelingen gaan snel, er komen nieuwe inzichten, je verandert zelf en ik ben van mening dat je nooit uitgeleerd bent. Je kan groeien van klein plantje naar steeds groter, als je maar voeding blijft geven.

Vele gezinshuisouders hebben al een SKJ registratie, waarmee ze kunnen aantonen dat ze professionals zijn en ook zich voortdurend ontwikkelen op kennis, ervaring en vaardigheden.  Maar daarmee ook bevraagd kunnen worden op hun handelen. Weer andere gezinshuisouders doorlopen een EVC traject om deze registratie te verkrijgen.

Als gezinshuiscoach krijg ik regelmatig de vraag om gezinshuisouders hierin vanuit mijn coachrol te ondersteunen. En wat zijn dit mooie processen. Want vaak weet je als gezinshuisouder intuïtief wel waarom je voor een bepaalde aanpak kiest.  Maar je bent je hier niet altijd meer van bewust. Met een EVC traject doorloop je weer een proces van onbewust bekwaam naar bewust bekwaam handelen. En dit betekent groei.

Ik heb ervaren dat gezinshuisouders zichzelf nog beter leerden kennen, nog beter wisten van waaruit ze handelden. Waar hun krachten liggen, maar ook waar ze minder sterk in zijn. Hoe fijn is het om te weten waar op dit moment je mogelijkheden, maar ook waar je grenzen liggen. Dit alles draagt namelijk weer bij aan betere hulp en begeleiding (lees groei en stevigheid bij) van kinderen en hun ouders. En dat is wat ons drijft!

Wijnanda Bergsma
Gezinshuiscoach